Castilië

Castilië

Het hoogste Concept van de Badkamers van het Uitzicht met de Doos van de Zeephanddoek

OLIJFOLIE ZEEP

Het gebruik van zeep dateert uit 6000 voor Christus. BC, is tegenwoordig een belangrijk onderdeel van ons leven geworden. De olijfoliezeep, die veel wordt gebruikt in de regio's waar olijven worden verbouwd, is niet alleen een onderdeel van ons dagelijks leven geworden, maar ook een symbool van netheid, natuurlijkheid en gezondheid. De kwaliteit van olijfoliezeep wordt bepaald door de zuiverheid, de gebruikte olijfolie en het productieproces. Er zijn 3 verschillende bekende processen voor de productie van olijfoliezeep: de warme zeepproductie, de koude zeepproductie en de industriële (continue) zeepproductie. Vooral de laatste jaren heeft de methode van koude zeep maken de overhand gekregen bij de productie van olijfoliezeep, omdat de olijfolie zijn uitstekende eigenschappen behoudt doordat deze niet wordt gekookt. Naast de eigenschappen van zeep en koude castillezeep wordt in dit artikel ook ingegaan op de productiemethode van koude castillezeep en andere manieren om zeep te maken.

wat is zeep

Zeep, in de volksmond, is een stof die wordt gebruikt om olieachtige, vuile dingen schoon te maken. In de chemie is zeep het natrium- of kaliumzout van vetzuren dat wordt gevormd door de reactie van allerlei oliën, alleen of in bepaalde verhoudingen, met basen.

Castilië

Geschiedenis van zeep

Kijkend naar de 5000-jarige geschiedenis van zeep vanaf de Sumeriërs tot nu, gaat het gerucht dat de as van dieren die tijdens de Romeinse tijd in de tempel op de berg Sapo werden geofferd en de as van brandhout werd verbrand om te koken/opwarmen in dezelfde regio als de rivier. en dit schuimproces werd “Sapo” (zeep) genoemd nadat was ontdekt dat kleding gemakkelijker en effectiever kon worden gereinigd in de gebieden waar het water aan de voet van de rivier schuimde. De eerste schriftelijke vermelding die met zeep in verband kan worden gebracht, komt van de Sumeriërs in 2500 voor Christus. BC en verwijst naar het reinigen van wol met as en dierlijk vet (geitenvet). Tijdens de Babylonische heerschappij van de Akkadiërs werden kleitabletten uit 2200 v.G.T. Er werd een recept gevonden voor ‘zeep’ met kassieolie en alkali.

In de Ebers Papyrus, die Egyptische medische informatie bevat, wordt vermeld dat rond 1550 voor Christus de Egyptenaren BC werden vaak gereinigd met een mengsel van plantaardige en dierlijke oliën en alkalische zouten. Hoewel de Romeinen zeep kenden, gebruikten ze het niet uitgebreid. Arabieren en Turken waren de eersten die de waarde van zeep inzagen. Er wordt aangenomen dat de Turken de zeep naar Europa hebben gebracht.

Vikingen en Kelten ontdekten ook zeep. Er wordt aangenomen dat de Kelten zeep in Engeland hebben geïntroduceerd. Zeep wordt genoemd in inscripties rond 1000 n.

Andere belangrijke centra voor de zeepproductie: Genua, Venetië en Bari in Italië en Castilië in Spanje. Gedurende deze tijd werden zepen gemaakt van olijfolie. Commercieel werden de technieken voor het maken van zeep als een groot geheim bewaard. Hoewel het in grote hoeveelheden werd geproduceerd, was het gebruik ervan zeldzaam. Er wordt gezegd dat koning Hendrik IV van Engeland in 1399 de "Bath Regulations" uitvaardigde om ervoor te zorgen dat de adel minstens één keer in hun leven een bad met water moest nemen (tijdens de ridderschapsceremonie). Koningin Isabella van Spanje pochte dat ze twee keer in haar leven had gebaad. Eén keer toen ze werd geboren en één keer toen ze trouwde. Koningin Elizabeth van Engeland werd omschreven als kieskeurig omdat ze elke drie maanden een bad nam, ‘of ze het nu nodig had of niet.’ Cromwell, de ‘Protector Lord’ van Engeland in de 17e eeuw, hief een zware belasting op de productie en import van zeep. Ook de heersers na hem zetten deze hoge belastingen voort.

Nadat in 1791 door de Franse chemicus Nicolas Leblanc pure alkali was verkregen, begon de commerciële productie van zeep, die tot dusver was gemaakt met as en dierlijke vetten, loog en olijfolie te gebruiken van volgens recept, reproduceerbare kwaliteit en zonder vallen en opstaan. Totdat de belastingen halverwege de 19e eeuw werden afgeschaft, werd de zeepproductie echter belemmerd door hoge belastingen.

Tot voor kort werd reinheid zelfs niet als een positieve deugd beschouwd en werden zwemmers vaak als vreemd beschouwd. De Griekse, Romeinse en Turkse baden uit de Middeleeuwen waren meer bedoeld voor gezelligheid dan voor zuivering. Hoewel er in de 15e eeuw bewijs is dat mensen in de 17e eeuw een bad namen, komt het woord 'bad' niet voor in de archieven uit de 17e eeuw. In de 18e en het begin van de 19e eeuw werd het gebruikt als een genezend en versterkend middel dat weer populair was. Naarmate meer en meer artsen ‘waterkuren’ voorschreven, werd het idee van ‘baden’ sociaal aanvaardbaar. De algemene acceptatie van baden om andere redenen dan gezondheid en de afschaffing van de belastingen op zeep leidden tot een toename van de zeepproductie en -consumptie.

Dankzij het werk van de Franse chemicus Eugene Chevreul (1786 – 1889), die in 1823 de structuur van de verzepingsreactie bestudeerde en ontdekte, maakte de zeepindustrie in de 19e eeuw een grote ontwikkeling door. In de jaren 1920 begonnen de scheikundige Mac Bain en zijn collega's, die de fasediagrammen van zepen bepaalden, regelmatig onderzoek te doen en ervoor te zorgen dat de fabricage gebaseerd was op wetenschap.

Oliën gebruikt bij het maken van zeep:

Omdat het vetzuurgehalte varieert, voelen de zepen afhankelijk van de gebruikte olie anders aan op de huid. Zaadoliën vormen een zachtere zeep dan dierlijke vetten. Zepen gemaakt van pure olijfolie, “Castilië” of “Marseillezeep”, staan ​​bekend om hun bijzondere zachtheid. Bij het thuis of privé maken van zeep worden plantaardige oliemengsels gebruikt die olijfolie in verschillende verhoudingen bevatten.

Wat is het verschil met olijfoliezeep?

Bij het maken van olijfoliezeep wordt uitsluitend olijfolie als vetbron gebruikt. Houd er rekening mee dat zepen die onder de naam “olijfoliezeep” worden verkocht, andere zaden en dierlijke vetten dan olijfolie kunnen bevatten. In olijfoliezeep wordt vooral het enkelvoudig onverzadigde oliezuur gescheiden van de glycerine. Ze binden Na (natrium) in een optimale verhouding. Het irriterende effect van Na wordt verminderd. Onverzeepbare enkelvoudig onverzadigde vetzuren zijn beter bestand tegen oxidatie dan meervoudig onverzadigde vetzuren in andere plantaardige oliën. Olijfoliezeep veroorzaakt geen irritatie of verharding van de huid en heeft een verzachtende werking.

Vooraanzicht-Georiënteerd-Diverse-Olijfoliezeep-Min

Waarom Olijfolie Koud Water Zeep?

Het bijzondere aan de koude olijfoliezeep is dat de olie niet gekookt is. Daarom worden aan het einde van de productie de eigenschappen van olijfolie, de enzymen en vitamines precies overgebracht op de zeep. De glycerine in de olie blijft in de zeep. In de productie hebben we een controle met een nauwkeurigheid van een tiende van een gram.Het is mogelijk om zeer gedoseerd zeer nuttige dingen voor de huid toe te voegen. Wanneer wetenschappelijke verhoudingen worden gevolgd, is er geen overmaat bijtende stof en is de pH laag. Het levert uitstekende resultaten op voor haar en huid. Het is rijker aan stoffen die nodig zijn voor de gezondheid van de huid en hydratatie. Het heeft een beschermende functie voor de vochtbalans. antioxiderende eigenschappen; rijk aan beta-caroteen, vitamine E, squaleen. Het heeft ontstekingsremmende eigenschappen en is vooral nuttig voor de droge huid omdat het dode huidcellen verwijdert en donkere vlekken op de huid vermindert.

Methoden voor het maken van zeep

De keuze van het oliemengsel hangt af van de lokale economische omstandigheden en de gewenste eigenschappen van het product. De geselecteerde olie of oliemengsels beïnvloeden de eigenschappen van de zeep zoals vuilverwijdering, schuimvorming, oppervlaktebevochtiging en zachtheid.

productie technieken

Er zijn tegenwoordig drie verschillende manieren om zeep te maken. Deze methodes zijn

1) Methode voor het maken van hete zeep (Marseille-methode)

2) Methode voor de productie van koude zeep (methode van Castilië)

3) Continue productiemethode (industriële methode) 

1. Methode voor het maken van hete zeep (Marseille-methode = kookmethode)

De verzepingsstap berust op een chemische reactie met een alkali zoals natriumhydroxide. wasfase; de glycerine, een belangrijk bijproduct van de zeepbereiding, wordt afgescheiden en er wordt alleen zeep verkregen. Het kookproces zorgt voor verzeping. In de liquefactiefase wordt de zeep in een fysieke vorm gebracht die later gemakkelijk kan worden gebruikt.

2. de productiemethode van koude zeep (methode van Castilië)

Bij deze methode wordt vloeibare olie gemengd met het berekende alkalische equivalent. Het alkali-oliemengsel wordt geroerd totdat het volledig geëmulgeerd is. Condensatie van het mengsel is het duidelijkst zichtbare teken van emulgering. Bij voldoende roeren zal de dichtheid van het mengsel de consistentie van pudding aannemen. Gearomatiseerde oliën om te geuren (laurier, amandel) kunnen aan het begin van het proces aan het mengsel worden toegevoegd. Vloeibare toevoegingen zoals etherische oliën en vaste toevoegingen zoals kruiden worden toegevoegd als het mengsel dikker begint te worden. Het mengsel wordt in vormen gegoten en 12-48 uur bij kamertemperatuur bewaard om de verzeping door te laten gaan.

Met melkzepen of andere zepen waaraan suiker is toegevoegd, hoeft u niet te wachten, aangezien de suiker de reactiesnelheid verhoogt. Na de bewaartijd wordt de zeep uit de mal gehaald en gesneden volgens de gebruiksduur. Aangezien de verzepingsreactie voltooid is, is de zeep in dit stadium veilig te gebruiken. De koudproceszepen moeten echter 2-6 weken drogen voordat ze kunnen worden gebruikt. Gedurende deze tijd worden ook sporen van achtergebleven alkali verbruikt door de verzepingsreactie en overtollig water verdampt. Het belangrijkste onderdeel van de methode is de berekening van de loog. Elke olie verzeept met verschillende hoeveelheden loog. Als de berekening niet correct wordt uitgevoerd, blijft er overtollig loog in de structuur achter. Veel handgemaakte zepen worden op deze manier gemaakt.

3. continue productiemethode (industriële methode)

Bij alle bovenstaande productieprocessen wordt de zeep in batches gemaakt (100 kg, 500 kg in de door de ketels toegestane maten). In het continue (industriële) productiesysteem worden loog en olie continu gemengd zodat er continu zeep kan worden verkregen. Dit proces is commercieel en vereist geavanceerde technologie. Alle grote zeepfabrikanten hebben hun eigen gelicentieerde continue systemen. Bij grootschalige productie wordt de glycerine gescheiden van de zeep. Veel zeepfabrikanten zijn ook glycerineproducenten. 

Bereiding van Koude Olijfoliezeep (Castile Soap) Formule 1:

Ingrediënten: 750 milliliter olijfolie, 200 milliliter water, 90 gram natronloog (NaOH).

Voorbereiding: Eerst wordt de loog in een kleine stalen pot gegoten. Giet er water over en roer met een houten spies. Het is absoluut noodzakelijk om de afgevoerde lucht niet in te ademen en de ruimte grondig te ventileren. Wanneer de loog reageert met water, bereikt het mengsel een temperatuur van maximaal 75 graden. Na 15 minuten zakt het mengsel spontaan naar 45 graden. Nadat 90 gram loog volledig is opgelost in nog eens 200 milliliter water, wordt de olijfolie druppel voor druppel gegoten, onder voortdurend roeren met een houten lepel. Als het proces voltooid is, is ook het verzepingsproces voorbij. De zeep met de consistentie van boza wordt in vormen gegoten en 2-3 dagen in een geschikte omgeving laten uitharden, daarna wordt het met een mes gesneden en uit de vorm gehaald. Gedurende 1,5-2 maanden wordt het gedroogd.

Formule voor het maken van Koude Olijfoliezeep (Castile Soap) 2:

Ingrediënten: 210 gr zonnebloemolie, 210 gr koolzaadolie, 210 gr olijfolie, 240 gr gezuiverd schoon water (moet 38% van de olie zijn), 80 gr.

(0,21×134 + 0,21×123 + 0,21×133 = je kunt deze verhouding vinden als je de wiskunde doet)

Voorbereiding: Giet de loog in een kleine stalen pot. Giet er water op en meng het met een houten stok. Het is absoluut noodzakelijk om de afgevoerde lucht niet in te ademen en de ruimte grondig te ventileren. Wanneer de loog reageert met water, bereikt het mengsel een temperatuur van maximaal 75 graden. Na 15 minuten zakt het mengsel spontaan naar 45 graden. In een andere grote pan mengen we alle oliën die we gaan gebruiken en laten we ze langzaam opwarmen op de laagste stand. Kook de olie nooit en zet het vuur uit zodra het 45 graden is. Als beide mengsels een temperatuur van 45 graden hebben bereikt, voeg dan langzaam en geleidelijk het loogmengsel toe aan de olie en meng. Blend vervolgens elke 2 minuten nogmaals met de blender voor ongeveer 10 minuten tot een dikke pudding. Houd ondertussen de temperatuur op 45 graden en zet het vuur af en toe wat hoger om afkoeling te voorkomen. Na ongeveer een uur is de uitgerekte zeep klaar om in mallen te worden gegoten. Het wordt 2-3 dagen in vormen bewaard. Het moet ongeveer 2 maanden drogen voordat het klaar is voor gebruik. Nadat het uit de vormen is gehaald, moet het worden gelucht op een zonbeschermde en niet-vochtige plaats.

Het gebruik van koude olijfoliezeep, die alleen is gemaakt van pure olijfolie en de heilzame bestanddelen van olijfolie bevat, omdat het geen hoge warmtebehandeling ondergaat, is de laatste jaren toegenomen vanwege de voordelen ervan, aangezien het geen natuurlijke zeep is die gemaakt is voor hobby doeleinden. Het is een onvervalste zeep waarvan de natuurlijke inhoud water en olijfolie is en geen andere chemicaliën bevat dan loog. Het is rijker aan stoffen die nodig zijn voor de gezondheid van de huid en hydratatie. Ongeveer 70% van de koudverwerkte zeep is olie. Aangezien olijfolie €6 per liter kost, is de kostprijs van een handgemaakte koudschuimzeep gemaakt met pure olijfolie veel hoger dan die van commerciële zepen. Om deze reden worden in ons land lampolie of oliën uit afvallen met een hoge zuurgraad en niet eetbaar meestal gebruikt voor de productie van warme of koude zeep.

BronnenGüle, E., 2003. Over olijfoliezeep, Tariş Turkije 1e olijfolie- en tafelolijvensymposium.Laleli, Y., 2011.Zeepgebruik, behoefte, geschiedenis, oleochemie-aantekeningen, 51s.caykoylusabunlari.wordpress.com/ben-kimim ( Datum geraadpleegd: mei 2016)

Laat een bericht achter